گروه بندی مشاغل مالیاتی اشخاص حقیقی 1403، به شرح زیر می باشد:
بر اساس آیین نامه اجرایی موضوع ماده 95 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم، مودیان گروه اول، مودیانی هستند که دارای یکی از دو شرطی که در بند الف ماده 2 آیین نامه اجرایی موضوع ماده 95 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم، آمده باشند. این دو شرط، عبارتند از:
بر اساس برگ قطعی مالیاتی که به مودی مالیاتی یا نماینده قانونی او، تا پایان دی ماه سال قبل، ابلاغ می شود و معیار سنجش درآمد قطعی شده او می باشد؛ آخرین درآمد قطعی شده مودی، در سال قبل، اعم از درآمد حاصل فروش کالا و یا فروش کالا، همراه با ارائه خدمات، یا ده برابر درآمد قطعی شده مشمول مالیات، قبل از کسر معافیت ها، از سال 1391 به بعد تا قبل از شروع سال مالیاتی، بیش از 30 میلیارد ریال باشد.
شخص حقیقی و صاحب شغل، فارغ از حجم فعالیتش، در صورتی که دارای کارت بازرگانی باشد یا صاحب کارخانه ، واحد تولیدی و بهره برداری معادن بوده یا صاحب هتل های سه ستاره یا بیشتر از سه ستاره باشد یا صاحب بیمارستان و کلینیک های تخصصی بوده یا صاحب مشاغل صرافی، فروشگاه های زنجیره ای دارای مجوز، موسسات حمل و نقل و حسابرسی باشد، مودی گروه اول خواهد بود.
مودیان گروه دوم، مودیانی هستند که دارای شرطی که در بند ب ماده 2 آیین نامه اجرایی موضوع ماده 95 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم، آمده باشند. این شرط، عبارت است از:
بر اساس برگ قطعی مالیاتی که به مودی مالیاتی یا نماینده قانونی او، تا پایان دی ماه سال قبل، ابلاغ می شود، و معیار سنجش درآمد قطعی شده او می باشد؛ آخرین درآمد قطعی شده مودی، در سال قبل، اعم از درآمد حاصل فروش کالا و یا فروش کالا، همراه با ارائه خدمات یا ده برابر درآمد قطعی شده مشمول مالیات، قبل از کسر معافیت ها، از سال 1391 به بعد تا قبل از شروع سال مالیاتی، بیش از 10 میلیارد ریال تا 30 میلیارد ریال باشد.
بر اساس آیین نامه اجرایی موضوع ماده 95 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم، مودیان گروه سوم، مودیانی هستند که دارای کسب و کارهای کوچک خود بوده و در شرایط دسته بندی مودیان گروه اول و دوم، قرار نمی گیرند.
پس از توضیح گروه بندی مشاغل مالیاتی اشخاص حقیقی 1403، در ادامه مقاله، قصد داریم، درباره گروه بندی مشاغل مالیاتی اشخاص حقوقی 1403، صحبت کنیم و بررسی کنیم که آیا، این دسته از اشخاص، دارای گروه بندی مشابه اشخاص حقیقی می باشند یا خیر.
همانند اشخاص حقیقی، اشخاص حقوقی نیز باید، با ثبت نام اظهارنامه مالیاتی اشخاص حقوقی، بر اساس نحوه و مراحلی که در قانون مالیات های مستقیم آمده، اقدام به پرداخت مالیات متعلقه نمایند. چرا که در صورت عدم پرداخت به موقع مالیات، مشمول جریمه، خواهند شد.
در بخش قبل، گروه بندی مشاغل مالیاتی 1403 را معرفی کردیم و این گروه بندی را، در خصوص اشخاص حقیقی که به سه گروه، مودیان مالیاتی گروه اول، دوم و سوم، تقسیم شده، بر اساس آیین نامه اجرایی موضوع ماده 95 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم، توضیح دادیم. در این بخش از مقاله، قصد داریم، درباره گروه بندی مشاغل مالیاتی اشخاص حقوقی 1403، صحبت کنیم.
اشخاص حقوقی، دارای گروه بندی مشاغل مالیاتی، نمی باشند و همواره، نرخ ثابتی را به عنوان مالیات، به سازمان امور مالیاتی، می پردازند. با این توضیح که، اشخاص حقوقی، هر ساله، باید، در موعد مقرر، اقدام به خود اظهاری مالیاتی کرده و بر اساس پیش بینی قانون مالیات مستقیم، با نرخ 25 درصد، اقدام به پرداخت مالیات کنند.
در توضیح اینکه مقصود از مشاغل معاف از مالیات چیست؟ باید گفت، بر اساس قوانین مختلف مالیاتی نظیر قانون مالیات مستقیم یا قانون مالیات بر ارزش افزوده، افراد پیش بینی شده در این قوانین، موظف هستند در مواعد مقرر قانونی، نسبت به ثبت نام اظهارنامه مالیاتی و پرداخت مالیات بر درآمد ناشی از شغل یا همان مالیات بر عملکرد و مالیات بر ارزش افزوده، اقدام کنند و در غیر این صورت، مشمول جریمه خواهند شد.
با این وجود، قانون گذار، برخی از درآمد ها و مشاغل را از پرداخت مالیات بر عملکرد یا مالیات بر ارزش افزوده، معاف دانسته که به آن ها، مشاغل معاف از مالیات می گویند.
لذا در زیر، صرفا با استناد به ماده 9 قانون مالیات بر ارزش افزوده و بند های آن و بعضی مواد قانون مالیات مستقیم، برخی از مهم ترین درآمد ها، خدمات و مشاغل معاف از مالیات و یا مالیات بر ارزش افزوده، مورد اشاره قرار خواهند گرفت:
خدمات درمانی، تشخیصی و خدمات آرامستان ها؛ عملیات و خدمات بانکی؛ خدمات اعتباری؛ خدمات درمانی و پیشگیری؛ ارائه خدمات مشمول فصل مالیات بر درآمد حقوق؛ خدمات زینک، چاپ و انتشار روزنامه؛ صندوق های قرض الحسنه؛ خدمات مالی و اعتباری؛ خدمات بیمه های زندگی و درمان تکمیلی؛ صدور و ابطال، نقل و انتقال صندوق های سرمایه گذاری؛ خدمات بازار سرمایه؛ خدمات انتشار و نقل و انتقال سهام؛
خدمات حمل و نقل؛ خدمات اقامتی هتل های سه ستاره و پایین تر؛ خدمات آموزشی، پژوهشی و ورزشی. با استناد به ماده 9 قانون مالیات بر ارزش افزوده، موارد مذکور از جمله مهم ترین خدماتی هستند که از پرداخت این نوع مالیات، معاف بوده و حق دریافت مالیاتی با این عنوان را از مشتریان خود ندارند.
همچنین، مواردی که در ادامه ذکر می شوند، با استناد به موادی چون تبصره 4 ماده 2 قانون مالیات مستقیم، ماده 81، 91، 109، صدر و بند ب و ت، همچنین، تبصره 2 ماده 132، مواد، 133، 134، 138، 139، 142 و 143 قانون مالیات مستقیم، در خصوص درآمد خود، معاف از مالیات بوده یا مالیات آن ها برای مدتی دائم یا موقت، با نرخ صفر، محاسبه می گردد؛
بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی دارای مجوز معافیت از طرف حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری؛ شرکت ها و اتحادیه های تعاونی روستایی، عشایری، کارگری، کشاورزی و صیادان؛ ورزشگاه ها و باشگاه های ورزشی دارای مجوز از وزارت ورزش و جوانان در خصوص آن بخش از درآمدی که صرفا از ورزش حاصل می گردد؛ آموزشگاه های فنی و حرفه ای دارای مجوز از سازمان آموزش و فنی حرفه ای؛
مراکز نگهداری از سالمندان، زنان و دختران خودسرپرست و کارگاه های آموزشی و ایجاد شغل برای معلولان حرکتی و آسیب دیدگان نخاعی؛ دانشگاه ها و مراکز غیر انتفاعی و مهد کودک ها در مناطق محروم؛ مدارس غیر انتفاعی در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه؛ دفاتر زیارتی و گردشگری دارای مجوز از مراجع ذی صلاح؛
شرکت های بازرگانی با صادرات محصولات کشاورزی و کالاهای غیر نفتی؛ سازمان ها و موسسات وابسته به شهرداری؛ انتشاراتی ها و مشاغل مطبوعاتی دارای مجوز از وزارت ارشاد یا سایر سازمان های ذی صلاح و مشاغل فعال در حوزه هنری، فرهنگی و صنایع دستی.
در توضیح مشاغل معاف از مالیات کارتخوان، باید گفت، این مشاغل، همان مشاغل مطروحه در تیتر یک هستند که فایل pdf آن ها نیز با عنوان لیست گروهها و مشاغل معاف از پرداخت مالیات در تیتر آخر مقاله، ارائه گردیده است.
با این توضیح که مالیاتی جداگانه تحت عنوان مالیات دستگاه کارتخوان، وجود ندارد و وقتی صحبت از مالیات کارتخوان می گردد، مقصود همان مالیات بر درآمدی است که اخذ آن (مقصود، دریافت درآمد است)، از طریق دستگاه پوز یا همان دستگاه کارتخوان صورت گرفته است.
به موجب قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مودیان، هر شخص دارای دستگاه کارت خوان باید جهت دریافت کد اقتصادی و اتصال پایانه فروشگاهی خود (نظیر دستگاه پوز) به سایت سازمان امور مالیاتی برای رصد فعالیت مودی، ملزم است، در سامانه عملیات الکترونیکی امور مالیاتی ثبت نام نماید.
پس از ثبت نام، کلیه درآمد حاصل از پایانه فروشگاهی که یکی از مصادیق آن نیز دستگاه کارتخوان است، در سایت سازمان امور مالیاتی، ثبت می گردد و در هنگام محاسبه مالیات عملکرد و درآمد، ممیز مالیاتی، وجوه حاصله از دستگاه کارتخوان را نیز در میزان درآمدی که معیار محاسبه مالیات درآمد است، لحاظ خواهد کرد.
برای بررسی معافیت مالیاتی پروانه کسب، باید به قانون مالیات بر ارزش افزوده، مراجعه کرد. بر اساس موارد مذکور در قانون مالیات بر ارزش افزوده، به ویژه ماده 9 این قانون و بندهای آن، افرادی که از وزارت جهاد کشاورزی، پروانه کسب گرفته اند و اقدام به عرضه کالاهایی چون، پوسال(کمپوست)، کشت بافت و بستر آماده کشت بافت می کنند، از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده و عوارض، معاف هستند.
در غیر مورد مذکور، در قانون مالیات بر ارزش افزوده و قانون مالیات مستقیم، صحبتی از معافیت مالیاتی پروانه کسب نشده و تمامی افراد، موظف هستند از مرجع ذی صلاح مربوط به شغل و اتحادیه صنف خود، اقدام به دریافت پروانه کسب نمایند و عدم دریافت پروانه کسب، سبب تعلق جریمه به فرد، می گردد.
در واقع، اینگونه نیست که افراد فاقد پروانه کسب، بتوانند اقدام به فرار مالیاتی نمایند و از پراخت مالیات، معاف گردند و در صورت کشف فعالیت بدون پروانه، از فعالیت فرد، جلوگیری خواهد شد و مالیات سال ها و ماه های فعالیت بدون پروانه نیز از او اخذ می گردد.
برای بررسی مشاغل کم مالیات، باید به آیین نامه اجرایی موضوع ماده 95 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم در خصوص گروه بندی مشاغل مالیاتی مراجعه کرد. چرا که به موجب این آیین نامه، دیگر صنف ها و نرخ مالیاتی هر صنف، تعیین کننده گروه بندی مشاغل و به تبع، تعیین کننده اینکه چه صنفی و چه شغلی، مالیات با نرخ کمتر یا بیشتر می دهد نیست؛
بر اساس آیین نامه فوق الذکر، در حال حاضر و تا زمان نگارش مقاله، (سال 1402) جمع حاصل از فروش کالا و خدمات ارائه شده است که گروه بندی و به تبع، شغل های کم مالیات را مشخص می کند. به طور کل، مشاغلی که در گروه سوم گروه بندی مشاغل مالیاتی قرار می گیرند، مشاغل کم مالیات هستد با این توضیح که؛
بر اساس آیین نامه اجرایی موضوع ماده 95 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم و با استناد به اصلاحیه مواد (1)، (2)، (7) و (8) این آیین نامه، ابلاغی سال 1401، مودیان گروه سوم، اشخاص حقیقی ای هستند که دارای کسب و کارهای کوچک خود بوده و در شرایط دسته بندی مودیان گروه اول و دوم، قرار نمی گیرند و مودیان گروه اول و دوم، به ترتیب، مودیانی هستند که؛
درآمد ابرازی (فروش کالا یا فروش توام کالا و ارائه خدمت) دوسال قبل آن ها و یا آخرین درآمد قطعی شده آن ها( فروش کالا یا فروش توام کالا و ارائه خدمت)، بیش از مبلغ پنجاه میلیارد ریال و مساوی یا کمتر از مبلغ یکصد و پنجاه میلیارد ریال (در خصوص گروه دوم) یا بیش از یکصد و پنجاه میلیارد ریال (در خصوص گروه اول) باشد.
از آنجا که درآمد مودیان گروه سوم، از مودیان گروه اول و دوم، کمتر است، پس از تطبیق درآمد آن ها با موارد پیش بینی شده در ماده 131 قانون مالیات مستقیم و تعیین نرخی که مالیات آن ها، بر اساس آن محاسبه می گردد، می توان فهمید که مشاغل کم مالیات کدامند. در کل، اینگونه نیست که بتوان لیستی را به عنوان شغل های کم مالیات، ارائه نمود.
