در اجرای مقررات ماده 191 قانون مالیات های مستقیم اصلاحیه 1394/4/31، ضمن تأکید بر اهمیت وصول به موقع بدهی های مودیان مالیاتی موضوع قوانین مالیات های مستقیم و مالیات بر ارزش افزوده به منظور تکریم مؤدیان محترم و تسهیل و تسریع در فرآیند وصول بدهی های مالیاتی مقرر می دارد:
1. اختیار بخشودگی جرائم برای عملکرد دوره منبع به شرح جدول زیر و با رعایت سایر مقررات مربوط و بندهای این دستورالعمل به مدیران کل امور مالیاتی تفویض می گردد.
سال عملکرد/دوره | 1403 و به بعد | 1402 | 1401 | 1400 | 1399 و قبل از آن |
حداکثر میزان بخشودگی | %100 | %95 | %85 | %75 | %65 |
1-1. در صورت پرداخت ترتیب پرداخت بدهی بعد از مراحل دادرسی ،مالیاتی بابت هر مرحله دادرسی (هیات حل اختلاف مالیات بدوی تجدید نظر موضوع مواد 216، 251 و 251 مکرر قانون مالیات های مستقیم و دیوان عدالت اداری)، پنج واحد درصد از حداکثر میزان بخشودگی جدول فوق کسر می شود.
مفاد این بند در موارد کاهش بدهی تشخیصی در مراحل دادرسی نسبت به برگ تشخیص به میزان 30 یا بیشتر، جاری نخواهد بود.
1-2. در صورت پرداخت ترتیب پرداخت بدهی پس از یک ماه از تاریخ ابلاغ برگ اجرایی ده واحد درصد از میزان حداکثر بخشودگی جدول فوق با رعایت بند (11) کسر می شود معاونت فناوری های مالیاتی موظف است ظرف سه ماه ساز و کار ساماندهی درخواست الکترونیکی ترتیب پرداخت و تایید سامانه ای را توسط ادارات امور مالیاتی تمهید نماید. بعد از این مدت ملاک احراز مفاد این بند موارد مندرج در این سامانه است.
1-3. حداکثر بخشودگی جریمه موضوع بند (ب) ماده (٣٦) قانون مالیات بر ارزش افزوده دوره های مالیاتی بهار 1403 و به بعد با رعایت مفاد بخشنامه شماره 200/1404/59 مورخ 1404/06/17 پس از کسر ده واحد درصد از میزان حداکثر بخشودگی جدول فوق با اعمال بندهای (1-1) و (12) تعیین می گردد.
2. به ازای هر ماه تأخیر در پرداخت ترتیب پرداخت بدهی های سنوات 1400 و به بعد از تاریخ ابلاغ برگ تشخیص مالیات حداکثر بخشودگی تفویض شده موضوع بند یک، به میزان دو واحد درصد کاهش می یابد تا در موارد پرداخت به حداکثر ٪30 و در ترتیب پرداخت به حداکثر 20٪ برسد.
3. به ازای هر ماه تأخیر در پرداخت ترتیب پرداخت بدهی های سنوات 1399 و قبل آن از تاریخ ابلاغ برگ قطعی مالیات حداکثر بخشودگی تفویضی موضوع بند، یک به میزان دو واحد درصد کاهش می یابد تا در موارد پرداخت به حداکثر 30٪ و در ترتیب پرداخت به حداکثر 20 برسد.
4. اعطای بخشودگی جرائم مشروط به پرداخت ترتیب پرداخت، اصل جرائم غیر قابل بخشش و آن بخش از جرائمی که با بخشودگی آن موافقت نشده خواهد بود.
5. در موارد ترتیب پرداخت اصل بدهی جرائم غیر قابل بخشش و آن بخش از جرائمی که با بخشودگی آن موافقت نشده باید توأمان تقسیط شده و مبلغ هر قسط به تناسب برای اصل بدهی و جرائم منظور گردد.
6. در مواردی که به استناد بخشنامه های سازمان امور مالیاتی کشور ادارات امور مالیاتی موظف مکلف به بخشودگی صددرصدی جرائم تأخیر موضوع ماده 37 و بند ب ماده 36 قانون مالیات بر ارزش افزوده تا سقف جرائم متعلق به مالیات و عوارض ابرازی مندرج در اظهارنامه مسترد شده باشند جرائم یاد شده در گزارش رسیدگی به تفکیک محاسبه و افشاء شده و با ذکر شماره و تاریخ بخشنامه مرتبط در برگ تشخیص مطالبه قطعی درج نخواهند شد. معاونت فناوری های مالیاتی باید تمهیدات لازم را به منظور ثبت و گزارش گیری موارد این بند در سامانه های عملیاتی تا پایان آبان ماه سال جاری فراهم نماید.
7. مقررات بخشودگی جرائم موضوع این دستورالعمل (به استثنای بند 6) در خصوص مؤدیانی که در اجرای تبصره 2 ماده 274 قانون مالیات های مستقیم علیه آنان از طرف سازمان اعلام جرم و اقامه دعوی نزد مراجع قضایی صورت گرفته است نسبت به سال مربوط جاری نمی باشد. لکن چنانچه پیش از صدور قرار نهایی (کیفرخواست) پرداخت یا ترتیب پرداخت مالیات از جانب مؤدیانی که محکومیت قطعی به جرائم مالیاتی در پنج سال گذشته، نداشته صورت گیرد، این امر می تواند بنا به تشخیص اداره کل امور مالیاتی مربوطه بیانگر حسن نیت مؤدی باشد و بخشودگی (طبق مقررات همین دستورالعمل) را ممکن سازد. در هر حال، در صورت صدور حکم برانت مؤدی، بخشودگی جرائم امکان پذیر می باشد.
8. با رعایت دادنامه شماره 140109970905812080 - 1401/09/22 هیات عمومی دیوان عدالت اداری در صورتی که فارغ از سال تعلق جریمه دریافت خسارت تأخیر موضوع ماده 242 قانون مالیات های مستقیم و تبصره 6 ماده 17 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 1387/2/17 و ماده 8 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 1400/03/02 برای مؤدیان احراز شده است. مبالغ خسارت مذکور از جرائم قابل بخشش مربوط به دوره ها/سال های مالیاتی مورد درخواست حسب مورد کسر و سپس نسبت به بخشودگی جرائم اقدام گردد.
9. اعمال بخشودگی جرائم موضوع این دستورالعمل در صورت تقسیط مانده بدهی اصل بدهی، جرائم غیر قابل بخشش و جرائمی که بخشودگی آن مورد موافقت قرار نگرفته است مشروط به پرداخت اقساط در سررسیدهای مقرر می باشد.
10. این دستور العمل جایگزین قسمت الف بندهای 1 لغایت (11) دستور العمل شماره 200/1402/51510 مورخ 1402/07/30 موضوع تفویض اختیار تقسیط بدهی و بخشودگی جرائم قابل بخشش موضوع قانون مالیات های مستقیم و قانون مالیات بر ارزش افزوده و اصلاحیه های بعدی آن می شود.
1. نصاب های تفویضی موضوع دستورالعمل حاضر مؤید حداکثر بخشودگی جرائم قابل اعطاء بوده و ادارات امور مالیاتی باید با در نظر داشتن سایر شرایط مرتبط مطابق با مقررات ماده 191 قانون مالیات های مستقیم نسبت به اعطای بخشودگی اقدام نمایند.
2. تمام یا قسمتی از تفویض اختیار موضوع دستورالعمل حاضر در چارچوب تعیین شده و با رعایت موارد یاد شده، قابل تفویض به معاونان مدیرکل و روسای ادارات امور مالیاتی خواهد بود.
3. بر اساس تبصره 6 ماده 247 قانون مالیات های مستقیم در مواردی که شکایت مودیان از آرای هیات های بدوی از طرف هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر رد شود و همچنین شکایت از آرای هیات های تجدید نظر از طرف شعب شورای عالی مالیاتی مردود اعلام شود برای هر مرحله معادل یک درصد (1٪) تفاوت مالیات موضوع رأی مورد شکایت و مالیات ابرازی مودی در اظهارنامه، تسلیمی هزینه رسیدگی تعلق می گیرد که مودی مکلف به پرداخت آن خواهد بود. لذا نظر به آنکه هزینه مذکور ماهیتاً به عنوان جریمه تلقی نمی شود، مقررات دستورالعمل حاضر به آن تسری نخواهد داشت.
4. بخشودگی جرایم مالیات و عوارض هر سال دوره برای اشخاص حقیقی تا سقف یک میلیارد (1.000.000.000) ریال و برای اشخاص حقوقی تا سقف سه میلیارد (3.000.000.000) ریال، بصورت سیستمی اعمال خواهد شد و تابع ضوابط خاص خود خواهد بود. تا اجرایی شدن بخشودگی بصورت سیستمی در این خصوص مفاد بند 9 بخشنامه شماره 200/1402/51510 مورخ 07/30/ 1402 جاری خواهد بود.
مقررات این دستورالعمل از تاریخ یکم آبان ماه سال جاری (1404/08/01) لازم الاجرا بوده و مودیانی که مانده اصل بدهی و جرایم غیر قابل بخشش خود را تا آن تاریخ پرداخت نمایند کماکان مشمول مزایای بخشنامه شماره 200/1402/51510 مورخ 1402/07/30 در تفویض حداکثر اختیار بخشودگی جرایم خواهند بود.